του Σωτήρη Μήλιου

Θα ήταν μία στάλα ηθικής σε ένα χώρο που καθημερινά πέφτει όλο και πιο χαμηλά. Θα ήταν μία επιστροφή στις ρίζες και τις αρχικές αξίες του αθλητισμού. Θα ήταν ο ορισμός του fair-play. Θα ήταν κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί στην Ελλάδα.

Θα ήταν κάτι για το όποιο ο ΠΑΣ Γιάννενα θα ήταν το αιώνιο παράδειγμα θαυμασμού. Θα ήταν αφορμή, ώστε αυτή η ομάδα να δώσει το φωτεινό παράδειγμα σε ένα χώρο που κυριαρχεί η ασσυδωσία. Θα ήταν μία κίνηση που θα εξασφάλιζε αιώνια υστεροφημία στον κ. Χριστοβασίλη, στον Στεφάν Ντε Μολ και τους παίκτες των Ιωαννίνων. Θα τους έκανε το κέντρο του ελληνικού ποδοσφαιρικού κόσμου έστω και για μία ημέρα και αιώνια θύμηση σε όσους αγαπούν τον πραγματικό αθλητισμό. Αντ' αυτού προτίμησαν (σε πρώτη φάση) το εφήμερο. Το σήμερα. Τον ένα βαθμουλάκο που σε μία τελική δεν τους εξασφαλίζει τίποτα. Ο ΠΑΣ Γιάννενα είχε δύο πόρτες μπροστά του. Την πόρτα του καλού και το δέλεαρ του κακού. Προτίμησε να εισπράξει (σε πρώτη φάση) την λαϊκή θυμηδία, παρά να γράψει το όνομα του με λαμπρά γράμματα στην ιστορία ενός χώρου που ψάχνει απεγνωσμένα για φωτεινές εξαιρέσεις. Και ήταν τόσο απλό. Τόσο αυτονόητο. Στο ντέρμπι με τον Παναιτωλικό, οι παίκτες του Αγρινίου πετούν την μπάλα πλάγιο άουτ για να παραχθούν οι πρώτες βοήθειες σε ένα τραυματισμένο παίκτη του. Οι παίκτες των Ιωαννίνων εκτελούν το πλάγιο και ένας αμυντικός τους κάνει μία βαθιά μπαλιά προς τον αντίπαλη άμυνα.

Ο Φουρτάδο δεν καταλαβαίνει το... έργο, παίρνει την μπάλα και ισοφαρίζει. Χαμός. Το απόλυτο unfair-play. Τι πιο εύκολο να διορθωθεί με το απόλυτο fair-play; Να αφήσουν δηλαδή τους παίκτες του Αγρινίου, με την σέντρα να μπουν με την μπάλα στα δίχτυα και να συνεχιστεί το παιχνίδι από εκεί που σταμάτησε (το 1-0 δηλαδή να γίνει ξανά 2-1). Τι πιο αυτονόητο και πιο μεγαλειώδες;

Αν υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα στην Ευρώπη; Μόνο ένα; Στις 6 Δεκεμβρίου του 2009 στην δεύτερη (συμπτωματικά) κατηγορία της Ιταλίας η Ασκολι ανοίγει το σκορ με αντίστοιχο τρόπο και αφού πέφτουν μερικές ψιλές, οι παίκτες της αφήνουν τους αντίπαλους να ισοφαρίσουν. Στο μεγάλο τοπικό ντέρμπι ανάμεσα στην Νότιγχαμ και την Λέστερ στον επαναληπτικό του δεύτερου γύρου του Λιγκ Καπ για το 2007 συνέβη κάτι αντίστοιχα μεγαλειώδες. Το πρώτο ματς είχε διακοπεί στο ημίχρονο (με το σκορ στο 1-0) λόγω καρδιακής προσβολής του αμυντικού της Λέστερ Γκάρι Κλαρκ (ευτυχώς το παιδί έζησε)! Στον επαναληπτικό οι παίκτες της Λέστερ με την έναρξη του ματς άφησαν τον τερματοφύλακα της Νότιγχαμ (μέσα σε καταιγιστικά χειροκροτήματα ακόμα και από τους παίκτες της Λέστερ) να μπει με την μπάλα στα δίχτυα για να ξεκινήσει το παιχνίδι από εκεί που σταμάτησε με το σκορ στο 1-0!

Το καλοκαίρι του 2009 σε ένα τουρνουά του Αγιαξ (Αμστελ Καπ) και σε ένα ματς απέναντι στην Καμπούρ ο Φερτόνχεν θέλοντας να επιστρέψει την μπάλα στον αντίπαλο τερματοφύλακα, την στέλνει άθελά του στο απέναντι «παραθυράκι». Οι παίκτες του «Αίαντα» κάθισαν... σούζα μετά την σέντρα για να δεχθούν γκολ. Το απόλυτο παράδειγμα αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς, ο Πάολο Ντι Κάνιο όταν φορούσε την φανέλα της Γουέστ Χαμ σε ένα ματς με την Εβερτον (16 Δεκεμβρίου 2000) προτίμησε να πιάσει την μπάλα με τα χέρια και να διακόψει το παιχνίδι, αντί να την... φυσήξει στην κενή εστία, αφού έκρινε ότι αυτό θα ήταν άνανδρο μιας και ο αντίπαλος τερματοφύλακας Πολ Τζέραρντ σφάδαζε στο έδαφος κρατώντας το γόνατο του. Το 1999 ο Αρσέν Βενγκέρ πρότεινε από μόνος του (όπερ και εγένετο) επανάληψη του ματς με την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ για τον πέμπτο γύρο του Κυπέλλου, αφού το νικητήριο γκολ του Οφερμαρς είχε μπει διότι ο Κανού δεν είχε τηρήσει το fair-play.

Τα παραδείγματα είναι λίγα. Γι' αυτό και είναι φωτεινά. Γι' αυτό και μένουν στην μνήμη. Πάλι καλά ,που πριν είναι πολύ αργά, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣ Γιάννενα ζήτησε συγνώμη, πρότεινε από μόνος του επανάληψη του ματς και περισώζει ότι μπορεί από αυτή την  ανορθογραφία. Μία ομάδα καθόλα αξιοπρεπής, μία ομάδα που κάποτε ήταν από τα ελάχιστα θύματα της «εξυγίανσης» πέφτοντας κατηγορία για χρέη θα είναι κρίμα να μείνει στην ιστορία, ως αυτή που φέτος είδε ένα οπαδό της να μπαίνει στο γήπεδο και να χειροδικεί απέναντι σε αντίπαλο τερματοφύλακα ομάδας και ως μία που πήρε ένα βαθμό καταστρατηγώντας του νόμους του fair-play. Η διοργανώτρια αρχή ας μην κωφεύσει στο αίτημα επανάληψης. Εχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο, ειδικά αυτή την εποχή, ένα φωτεινό παράδειγμα ηθικής...

http://www.sday.gr